( لتخرج الناس . . . ) كه توضيح آن در اول سوره ابراهيم بيان شد . چه بايد كرد تا هم طاغوت درونى و هم طاغوت بيرونى از بين برود و انسان نور گردد ؟ يكى از بهترين عوامل كه در تحقق اين مقصد نقش دارد , ياد معاد است و به تعبير قرآن كريم( ذكرى الدار ) .

يعنى خوب و كامل به ياد خانه بودن . انسان كه مسافر است اگر به ياد خانه باشد , به مقصد مى رسد و قرآن كريم دنيا را از راه مى داند و قيامت را منزل و خانه . و براى اين كه خوب به ياد خانه باشيد كسى را فرستاديم كه هم راه را آشنا باشد و هم خانه را بشناسد و آن ذات مطهر رسول اكرم ( ص ) كه هم راه را مى داند و هم خانه را مى شناسد . وقتى رسول خدا ( ص ) كه هم راه شناس است و هم خانه شناس , مى بيند كه به بيان او توجه نمى شود در اين حال با كمال تأسف مى فرمايد( : أين تذهبون ) كجا مى رويد ؟ اين مهم ترين بيانى است كه رسول الله ( ص ) دارد و هرگز لسانش لسان تند نمى باشد .

خداوند مى فرمايد كه رسولش ( ص ) وقتى منحرفين را مى بيند مى گويد كجا مى رويد ؟ راه اين است و خانه هم آن . بنابراين رسول خدا ( ص ) اولا به راه آشناست و ثانيا خانه را مى داند و ثالثا هر چه درباره راه و خانه بگويد طبق وحى است و رابعا دلسوز به حال منحرفين بوده و از روى عطوفت به آنان كه بيراهه مى روند مى فرمايد كجا مى رويد .

در سوره والنجم آيات 1 و 2 مى فرمايد( : والنجم اذا هوى ما ضل صاحبكم و ما غوى ) سوگند به ستاره و اختران آن وقتى كه در حال پايين آمدن است . چون ستاره اگر حركت نكند راهنما نيست . اگر الان بشر يك ساعتى ساخته و طبق آن ساعت كارها را تنظيم مى كند . اين