|
اسم الکتاب: ياد معاد
المؤلف: جوادی آملی، عبدالله
الجزء: ۱
الصفحة: ۳۸
خلاصه بحث درس اول 1 قرآن نور است و براى نورانى كردن جان انسان ها بر پيامبر نازل شده است . 2 انسان نورانى رفتار و گفتارش نورانى است و اوست كه رعايت آداب را نسبت به خدا و مردم و خود مى نمايد . 3 براساس آيه 122 سوره انعام انسانها به دو دسته تقسيم مى شوند 1 انسانهاى روشن و نورانى 2 انسانهاى تاريك . 4 راه تشخيص نورانى شدن اينستكه اعمال خوب و نورانى از انسان صادر ميشود . 5 پيامبر ( ص ) چون رعايت ادب را در رابطه با خدا مى كند در همه ابعاد هستى خود فقط براى خدا كار مى كند . 6 يكى از ويژگيهاى پيامبر اسلام ( ص ) اول المسلمين بودن او نسبت به همه پيامبرانست و اين اوليت همانا رتبى و معنوى است . 7 روش تربيتى قرآن برانگيختن انسان ها به تأسى از اول المسلمين مى باشد . 8 سخن خوب نشانه نورانى بودن و سخن بد نشانه تاريك و تيره بودن گوينده آنست و لذا انسان نورانى به كفار و اعتقادات آنها ناسزا نمى گويد بلكه با منطق و استدلال حق را براى آنها روشن مى كند . 9 سرانجام در عالم قيامت حق و باطل براى افراد روشن ميشود و به اختلافات و پراكندگيها خاتمه داده خواهد شد . 10 در درس بعد در مورد حيات طيب و آثار آن سخن گفته خواهد شد . |
|