درس چهارم: نقش قلم‌

امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:

ما رَأَيْتُ باكِياً احسَنَ تَبَسُّماً مِنَ الْقَلَمِ! [1]

ترجمه‌

هيچ گريانى را نديدم كه همچون قلم به زيبايى تبسم كند.

شرح كوتاه‌

قلم گوياى عواطف و ترجمان خرد آدمى است.

قلم بنيان‌گذار تمدّن‌ها و گرداننده چرخ‌هاى جامعه است.

قلم در گريه‌هاى مداوم خود شرح دردهاى جانكاه انسانها مى‌گويد و در تبسّمى كه همواره در ميان دو لب دارد، نشاط عشق، و شوق حيات، و رمز زندگى و هزار گونه زيبايى نهفته است.

ولى افسوس همين قلم هنگامى كه به دست نا اهل افتد از قطره‌هاى اشكش، قطره‌هاى خون مى‌ريزد و تبسّمش نيشخندى است بر عالى‌ترين ارزش‌هاى انسانى!

[1] از كتاب لطايف و ظرايف.