درس سيزدهم: آتش خشم!

امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد:

إنَّ هَذا الْغَضَبَ جَمْرَةٌ مِنَ الشَّيْطانِ تُوْقَدُ فِى قَلْبِ ابْنِ آدَمَ‌ [1]

ترجمه‌

خشم و غضب شعله سوزان آتشى است از ناحيه شيطان كه در درون دل آدمى افروخته مى‌شود.

شرح كوتاه‌

كمتر اتفاق مى‌افتد كه انسان كارى در حال غضب انجام دهد و يا تصميمى بگيرد و بعد پشيمان نشود؛ زيرا به هنگام افروخته شدن آتش سوزان غضب، عقل و درايت بكلى كنار مى‌رود، و اعصاب و عضلات غالباً در مسيرى به حركت مى‌افتد كه جبران خسارت ناشى از آن گاهى در يك عمر هم ممكن نيست!

بايد با نهايت دقّت و سرعت اين شعله شيطانى را به هنگام بروز، محاصره كرده و خاموش كنيم و الّا ممكن است خرمن زندگى ما يا انسانهاى ديگر را در كام خود فرو برد و بسوزاند.

[1] بحار الانوار، جلد 73، صفحه 278.