صورت , محكوم به حكم كفار حربى بوده , اموالش از فى ء مسلمين محسوب مى گردد , و هيچ مسلمانى نيز حق تولى با آنها را ندارد , اگر كسى از در دوستى با آنها درآيد از زمره ظالمين محسوب مى شود .

اميرالمؤمنين على - عليه السلام - در عهد نامه مالك اشتر درباره حرمت تعدى به حقوق كفارى كه در پناه دولت اسلام و يا در معاهده با مسلمين هستند مى فرمايد :

( و لا تكونن عليهم سبعا ضارئا تغتنم اكلهم فانهم صنفان اما اخ لك فى الدين و اما نظير لك فى الخلق ) [3]

نسبت به امت اسلامى چون گرگ خون آشام مباش زيرا آنها يا مسلمان هستند , كه در اين صورت برادر دينى تواند , و يا كافرند كه در پناه دولت اسلامى زندگى مى كنند , كه در اين صورت هم نوع تو مى باشند .

در روايت مرسله اى نيز نقل شده است كه( الانسان اخ الانسان احب اوكره ) يعنى انسان خواه ناخواه برادر انسان است . اين حديث اگر سند هم نداشته باشد , سخنى راست است , زيرا آدميان تا آن زمان كه به ايذاء و قتل و تبعيد يكديگر نپرداخته اند , برادر هم مى باشند .

در آيات محل بحث از سوره مائده بعد از نهى از دوستى با يهود و نصارى مى فرمايد :