|
اسم الکتاب: موسوعة الإمام الخميني ۲۹ (رساله توضيح المسائل)
المؤلف: الخميني، السيد روح الله
الجزء: ۱
الصفحة: ۲۲
مسأله 114- خرما و مويز و كشمش و آب آنها اگر جوش بيايند پاك، و خوردن آنها حلال است. 10- فقّاع مسأله 115- فقّاع كه از جو گرفته مىشود و به آن آبجو مىگويند نجس است، ولى آبى كه به دستور طبيب از جو مىگيرند و به آن ماءالشعير مىگويند پاك مىباشد. عرق جُنب از حرام مسأله 116- عرق جنب از حرام، نجس نيست، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخوانند. مسأله 117- اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن، حرام است- مثلًا در روزه ماه رمضان- با زن خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد. مسأله 118- اگر جنب از حرام، به واسطه تنگى وقت، عوض غسل، تيمم نمايد و بعد از تيمم و خواندن نماز عرق كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد، ولى اگر به واسطه عذر ديگر تيمم كند، اجتناب لازم نيست. مسأله 119- اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب، بايد از عرق خود در نماز اجتناب كند، ولى اگر اول با حلال خود نزديكى كند و بعد، از حرام جنب شود، عرق او وجوب اجتناب ندارد. 11- عرق شتر نجاستخوار مسأله 120- عرق شتر نجاستخوار، نجس است، ولى اگر حيوانات ديگر، نجاستخوار شوند از عرق آنها اجتناب لازم نيست. |
|