|
اسم الکتاب: موسوعة الإمام الخميني ۲۹ (رساله توضيح المسائل)
المؤلف: الخميني، السيد روح الله
الجزء: ۱
الصفحة: ۲۷
مهمانها بگويد، اما اگر يكى از مهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد، ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه مىداند كه به واسطه نگفتن، خود او هم نجس مىشود بايد بعد از غذا به آنان بگويد. مسأله 146- اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود اگر بداند كه صاحبش آن چيز را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكند، واجب است به او بگويد. مسأله 147- بچه مميزى كه خوب و بد را مىفهمد اگر تكليفش هم نزديك است اگر بگويد چيزى را آب كشيدم، دوباره بايد آن را آب كشيد، ولى اگر بگويد چيزى كه در دست او است نجس است احتياط آن است كه از آن اجتناب كنند. اگرچه بعيد نيست اعتبار قول صبىّ مراهق. مطهّرات مسأله 148- ده چيز، نجاست را پاك مىكند و آنها را مطهرات گويند: اول: آب. دوم: زمين. سوم: آفتاب. چهارم: استحاله. پنجم: انتقال. ششم: اسلام. هفتم: تبعيت. هشتم: برطرف شدن عين نجاست. نهم: استبراءِ حيوان نجاستخوار. دهم: غايب شدن مسلمان. و احكام اينها به طور تفصيل در مسائل آينده گفته مىشود. 1- آب مسأله 149- آب با چهار شرط، چيز نجس را پاك مىكند: اول: آن كه مطلق باشد، پس آب مضاف مانند گلاب و عرقِ بيد، چيز نجس را پاك نمىكند، دوم: آن كه پاك باشد، سوم: آن كه وقتى چيز نجس را مىشويند آب مضاف نشود و بو يا رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد، چهارم: آن كه بعد از آب كشيدن چيز نجس، عين نجاست در آن نباشد. و پاك شدن چيز نجس با آب قليل؛ يعنى آب كمتر از كر، شرطهاى ديگرى هم دارد كه بعداً گفته مىشود. |
|