مسأله 258- اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد، مى‌تواند سر را با همان رطوبت مسح كند، و براى مسح پاها از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد.

مسأله 259- مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است، ولى اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد، و اگر روى كفش نجس باشد بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند.

مسأله 260- اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح، آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد.

وضوى ارتماسى‌

مسأله 261- وضوى ارتماسى آن است كه انسان صورت و دست‌ها را به قصد وضو، با مراعات شستن از بالا به پايين در آب فرو برد، ليكن براى اين كه مسح سر و پاها با آب وضو باشد، بايستى در شستن ارتماسى دست‌ها، قصد شستن وضويى، هنگام بيرون آوردن دست‌ها از آب باشد، و يا اين كه مقدارى از دست چپ را باقى گذارد، تا آن را با دست راست، ترتيبى بشويد.

مسأله 262- در وضوى ارتماسى هم بايد صورت و دست‌ها از بالا به پايين شسته شود، پس اگر وقتى كه صورت و دست‌ها را در آب فرو مى‌برد قصد وضو كند بايد صورت را از طرف پيشانى و دست‌ها را از طرف آرنج در آب فرو برد و اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دست‌ها را از طرف آرنج بيرون آورد.

مسأله 263- اگر وضوى بعضى از اعضا را ارتماسى و بعضى را غير ارتماسى انجام دهد اشكالى ندارد.