|
اسم الکتاب: ترجمه قرآن
المؤلف: مكارم شيرازى، ناصر
الجزء: ۱
الصفحة: ۱۲۸
سوره الانعام 6 بهنام خداوند بخشنده مهربان (0) حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها و زمين را آفريد، و ظلمتها و نور را پديد آورد؛ امّا كافران براى پروردگار خود، همتا و شبيه قرار مى دهند (با اين كه دلايل توحيد و يگانگى او، در آفرينش جهان آشكار است). (1) او كسى است كه شما را از گل آفريد؛ سپس مدتى مقرّر داشت تا انسان تكامل يابد)؛ و اجل و مرگ حتمى نزد اوست و فقط او از آن آگاه است). سپس شما در يگانگى و قدرت او، ترديد مىكنيد. (2) در آسمانها و زمين؛ خداوند يگانه اوست، پنهان و آشكار شما را مىداند؛ و از آنچه انجام مىدهيد و به دست مىآوريد، باخبر است. (3) كافران هيچ نشانه و آيهاى از آيات پروردگارشان براى آنان نمىآيد، مگر اينكه از آن رويگردان مىشوند. (4) آنان، حق را هنگامى كه به سراغشان آمد، تكذيب كردند، ولى بزودى اخبار و كيفر آنچه را استهزا مىكردند، به آنان مىرسد؛ (5) آيا نديدند چه بسيار از اقوام بى ايمان پيشين را هلاك كرديم؟! اقوامى كه از شما نيرومندتر بودند؛ و امكاناتى به آنها داده بوديم كه به شما نداديم؛ بارانهاى پى درپى براى آنها فرستاديم؛ و از ميان زمينهاى آنها، نهرها جارى ساختيم؛ اما هنگامى كه سركشى و طغيان كردند، آنان را به سبب گناهانشان نابود كرديم؛ و اقوام ديگرى بعد از آنان پديد آورديم. (6) حتّى اگر ما مكتوبى را بر روى كاغذى از آسمان بر تو نازل كنيم، و علاوه بر ديدن و خواندن، آن را با دستهاى خود لمس كنند، به يقين كافران مى گويند: «اين، جز يك سحر آشكار نيست»! (7) اين بهانهجويان گفتند: «چرا فرشتهاى بر او نازل نشده تا او را همراهى كند؟!)» در حالى كه اگر فرشتهاى بفرستيم، كار تمام مىشود؛ و ديگر به آنها مهلت داده نخواهد شد و همگى هلاك مىشوند). (8) |
|