سوره الحجر 15

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

الر، اين آيات كتاب الهى، و قرآن مبين است. (1)

كافران هنگامى كه آثار شوم اعمال خود را ببينند، چه بسا آرزو مى‌كنند كه اى كاش مسلمان بودند! (2)

آنها را به حال خود واگذار تا بخورند، و از دنيا بهره گيرند، و آرزوها آنان را غافل سازد؛ ولى بزودى خواهند فهميد! (3)

ما اهل هيچ شهر و ديارى را هلاك نكرديم جز اين‌كه اجل معيّن و زمان تغييرناپذيرى داشتند. (4)

هيچ گروهى از اجل خود پيشى نمى‌گيرد؛ و از آن عقب نخواهد افتاد. (5)

و كافران گفتند: «اى كسى كه «ذكر» [قرآن‌] بر تو نازل شده، تو به يقين ديوانه‌اى! (6)

اگر راست مى‌گويى، چرا فرشتگان را نزد ما نمى‌آورى؟!» (7)

آنان بدانند ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نمى‌كنيم؛ و آنگاه كه نازل شوند، ديگر به آنان مهلت داده نمى‌شود؛ و در صورت انكار، به عذاب الهى نابود مى‌گردند)! (8)

ما قرآن را نازل كرديم؛ و ما بطور قطع آن را حفظ مى‌كنيم. (9)

ما پيش از تو نيز پيامبرانى در ميان امّتهاى نخستين فرستاديم. (10)

هيچ پيامبرى به سراغ آنها نمى‌آمد مگر اين‌كه او را مسخره مى‌كردند. (11)

ما اينچنين و از هر طريق ممكن قرآن را به درون دلهاى‌مجرمان راه مى‌دهيم. (12)

امّا با اين حال، آنها به آن ايمان نمى‌آورند؛ و روش اقوام پيشين نيز چنين بود. (13)

و اگر درى از آسمان به روى آنان مى‌گشوديم، و آنها پيوسته در آن بالا مى‌رفتند؛ (14)

باز مى‌گفتند: «ما چشم‌بندى شده‌ايم؛ بلكه ما قومى سحر شده‌ايم!» (15)