اگر خداوند مردم را بسبب كارهايى كه مرتكب شده‌اند مجازات كند، جنبنده‌اى را بر پشت زمين باقى نخواهد گذاشت؛ ولى به لطفش آنها را تا سرآمد معيّنى تأخير مى‌اندازد و مهلت اصلاح مى‌دهد امّا هنگامى كه اجل آنان فرا رسد، خداوند هر كس را به مقتضاى عملش جزا مى‌دهد به يقين خداوند نسبت به بندگانش بيناست. (45)

سوره يس 36

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

يس. (1)

سوگند به قرآن حكيم و استوار). (2)

كه تو قطعاً از فرستادگان خداوند هستى، (3)

بر راهى راست قراردارى)؛ (4)

اين قرآنى است كه از سوى خداوند توانا و مهربان نازل شده است؛ (5)

تا قومى را انذار كنى كه پدرانشان انذار نشدند، از اين رو آنان غافلند. (6)

فرمان الهى درباره بيشتر آنها به كيفر اعمالشان تحقق يافته، به همين جهت ايمان نمى‌آورند. (7)

ما در گردنهاى آنان غلهايى [طوقهايى‌] قرار داديم كه تا چانه‌ها ادامه دارد و سرهاى آنان را به بالا نگاه داشته است. (8)

و در پيش روى آنان سدّى قرار داديم، و در پشت سرشان سدّى؛ وچشمانشان را پوشانده‌ايم، لذا نمى‌بينند. (9)

براى آنان يكسان است: چه انذارشان كنى يا نكنى، ايمان نمى‌آورند. (10)

تو فقط كسى را مى‌توانى انذار كنى كه از اين يادآورى الهى پيروى كند و از خداوند رحمان در نهان بترسد؛ سپس او را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده. (11)

به‌يقين ما مردگان را زنده مى‌كنيم وآنچه را از پيش فرستاده‌اند و آنچه را از خود باقى گذاشته‌اند؛ و همه چيز را در كتاب روشنگرى احصا كرده‌ايم. (12)