براى مردان، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان، برجاى مى‌گذارند، سهمى است؛ و براى زنان نيز، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان بر جاى مى‌گذارند، سهمى؛ خواه آن چيز، كم باشد يا زياد؛ اين سهمى است تعيين شده و پرداختنى. (7)

و اگر به هنگام تقسيم ارث)، خويشاوندان و طبقه‌اى كه ارث نمى‌برند و يتيمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چيزى از آن اموال را به آنها بدهيد؛ و با آنان بطور شايسته سخن بگوييد. (8)

كسانى كه اگر فرزندان ناتوانى از خود به يادگار بگذارند از ستم ديگران بر آنان مى‌ترسند، بايد از ستم درباره يتيمان مردم بترسند! و از مخالفت خدا بپرهيزند، و سخنى استوار بگويند. (9)

كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مى‌خورند، در حقيقت، تنها آتش مى‌خورند؛ و بزودى در شعله‌هاى آتش دوزخ مى‌سوزند. (10)

خداوند درباره فرزندانتان به شما سفارش مى‌كند كه سهم ميراث پسر، به اندازه سهم دو دختر باشد؛ و اگر فرزندان شما، دو دختر و بيش از دو دختر باشند، دو سوم ميراث از آن آنهاست؛ و اگر يك دختر باشد، نيمى از ميراث، از آن اوست. و براى هر يك از پدر و مادر ميت، يك ششم ميراث است، اگر او فرزندى داشته باشد؛ و اگر فرزندى نداشته باشد، و تنها پدر و مادرش از او ارث مى‌برند، براى مادر او يك سوّم است و بقيه از آن پدر است)؛ و اگر او برادرانى داشته باشد، مادرش يك ششم مى‌برد و پنج ششم باقيمانده، براى پدر است و همه اينها، بعد از انجام وصيّتى است كه او كرده، و بعد از اداى دين است- شما نمى‌دانيد پدران و مادران و فرزندانتان، كدام يك براى شما سودمندترند- اين فريضه الهى است؛ و خداوند، دانا و حكيم است. (11)