|
اسم الکتاب: يس اسماى حسناى الهى
المؤلف: مدرسى، سيد محمد تقى
الجزء: ۱
الصفحة: ۳۷
مستقيم» راهى نيست كه بشر خود به تنهايى و بدون استعانت از ذات حق بتواند آن را تشخيص دهد و در آن حركت كند. به عبارت روشنتر، احتياج بشر به وحى، نياز حقيقى و واقعى است و هر كس نمىتواند ادّعاى كمال عقل كند و راه صحيح را از غير آن باز شناسد. تا هدايت خداوند نباشد، صراط مستقيم ميسر نمىشود. مفهوم مُرسَل مُرسَل به شخصى گفته مىشود كه خداوند، راه صحيح را به او نشان دهد و او آن راه را پيموده، براى ديگران بيان كند. و اين حكم در كل قرآن جارى است؛ يعنى از يك آيه، مىتوان تفسير آيهى قبل و بعد را فهميد. همچنين يك آيه، شاهد آيهى قبل و بعدش است. در روايت آمده: القُرآنُ يُصَدِّقُ بَعْضُه بَعضاً [1] آيات قرآن، هر يك شهادت بر معنى و حقّانيّت ديگرى مىدهد. [1] -/ متشابه القرآن ج 2، ص 35. | ||||
نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 37 | ||||
|
|