اول: عصمت حضرت زهراء (عليها السلام)در كلام پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم).

دوم: جايگاه والاى خانه حضرت زهرا (عليها السلام)در قرآن و سنت.

سوم: حادث تلخ و غم انگيزى كه پس از رحلت رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)بر فاطمه زهرا (عليها السلام)گذشت.

اول: عصمت حضرت زهرا در كلام پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)

فاطمه زهرا (عليها السلام)در نزد رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)از جايگاه و رتبت بسيار والايى برخوردار بود به گونه اى كه پيامبر در شأن او فرمود:

«فاطمه پاره تن من است. هر كس او راب خشم آورد مرا خشمگين كرده است».[1]

به راستى كه به خشم آوردن پيامبر در پى آزردن آن حضرت است و هر كس او(پيامبر) را بيازارد محكوم به عذاب دردناك است. زيرا خداوند سبحان مى فرمايد:

(وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ)[2].

«آنان كه رسول خدا را مى آزارند بر ايشان عذابى دردناك مهياست».

و در روايت ديگرى بيان مى دارد كه خشم و خشوندى زهرا (عليها السلام)

[1] فتح البارى فى شرح صحيح البخارى: 7 / 84 ; نيز صحيح بخارى: 4 / 210 دار الفكر بيروت.
[2] توبه: 61 .