سند دوم

نامه يزيد بن معاويه به عبدالله بن عمر

بلاذرى با نقل روايتى مى گويد:

آن هنگام كه حسين كشته شد عبدالله بن عمر به يزيد بن معاويه نوشت:

اما بعد، فاجعه اى سترگ و سوگى بزرگ اتفاق افتاده و در اسلام حادثه اى عظيم پيش آمده و هيچ روزى همانند روز كشتن حسين نيست.

يزيد به وى بازنوشت:

اما بعد، اى نادان ما به جانب خانه هاى نو و فرش هاى گسترده و بالش نرم بر آمديم و در پى حفظ و دفاع از آنها جنگ كرديم. اگر ما بر حق بوده ايم كه از حقمان دفاع نموده ايم و اگر حق با ديگرى (حسين و پدرش) بوده، كه پدر تو اولين كسى بود كه اين سنت (غصب حق و خلافت) را پايه ريزى نمود و حق را از اهلش بگرفت.[1]

[1] نهج الحق و كشف الصدق: 356، تعليق فرج الله حسينى، مكتبة المدرسة. وى در آن كتاب از «الانساب» بلاذرى نقل كرده است.