حسابهاى شخصى خود بپردازند!

عزيزانم! از همين غذايى كه براى من تهيّه مى‌كنيد، به قاتلم نيز بدهيد!

نور چشمانم! اگر من زنده ماندم خود مى‌دانم با قاتلم چه كنم، و اگر به ملاقات خدا نائل شدم شما حق داريد قصاص كنيد، ولى همانگونه كه او يك ضربت شمشير بر من وارد كرد، شما هم بيش از يك ضربت بر او نزنيد!

فرزندان رسول خدا! پس از مرگ، بدنش را قطعه قطعه نكنيد!

اينها سفارشاتى است كه على عليه السلام در بستر مرگ نسبت به قاتل خويش مى‌كند. آيا در سراسر جهان و در طول تاريخ، هيچ يك از رؤساى كشورها را سراغ داريد كه به نفع قاتل خويش اين گونه سفارش كند!

آيا اسلامى كه جانشنين پيامبرش اينقدر رؤوف و مهربان است، آيين خشونت است!

اشكالات و ايرادات‌

پس از اين كه رحمت و رأفت اسلامى را در آيينه آيات قرآن، و روايات معصومان عليهم السلام و سيره پيشوايان دين مطالعه كرديم، و با تمام وجود تصديق نموديم كه دين مقدّس و هماهنگ با فطرت بشرى اسلام، آيين محبّت و رحمت است و نه آيين خشونت، لازم است به بررسى مسائلى كه دستاويز دشمنان اسلام گشته و آنها را نشانه خشونت در اسلام مى‌دانند، بپردازيم:

الف- قانون قصاص مظهر خشونت دينى!

چرا اسلام قانون قصاص را تصويب كرد؟

آيا قصاص نوعى خشونت نيست؟

آيا گرفتن جان يك انسان، هر چند گناهكار باشد، خشونت محسوب نمى‌شود؟

در پاسخ به اين سؤال توجّه به نكات دقيقى لازم است كه توجّه به آن، شبهه را حل، و اشكال را برطرف مى‌كند: