خداوند در قرآن مجيد پاداش همه چيز رامشخصّ و معيّن نموده، ولى پاداش نماز شب را معيّن نكرده است‌ [1] (بلكه آن را بصورت كلّى بيان نموده است).

خلاصه اين كه، آيات سه گانه فوق بيانگر اهمّيّت ويژه نماز شب، و برجستگى خاصّ آن در بين ساير عبادتهاست.

نماز شب در روايات‌

روايات بى‌شمارى از پيامبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله و ائمّه معصومين عليهم السلام پيرامون نماز شب وجود دارد؛ به چند نمونه آن توجّه كنيد:

الف- معاذ بن جبل، صحابى خاص و با شخصيّت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى‌گويد:

«هنگامى كه براى جنگ تبوك حركت كرديم هوا بسيار گرم بود، قبل از شروع جنگ هر كس به گوشه‌اى خزيده بود و خود را به شكلى از اشعه سوزان خورشيد حفظ مى‌كرد؛ بناگاه پيامبر صلى الله عليه و آله را دركنار خود تنها يافتم. از فرصت استفاده كرده، و خطاب به آن حضرت عرض كردم:

أَنْبِأْنِى بِعَمَلٍ يُدْخِلُنِى الْجَنَّةَ وَ يُبَاعِدُنِى مِنَ النَّارِ

اى رسول خدا! عملى به من تعليم كن كه با انجام آن از آتش جهنّم فاصله گيرم، و داخل بهشت شوم.

پيامبر صلى الله عليه و آله عليرغم خستگى راه، و گرماى فوق‌العاده هوا، از پرسش من استقبال كرد و فرمود:

لَقَدْ سَئَلْتَ عَنْ عَظِيمٍ وَ إِنَّهُ لَيَسِيرٌ عَلَى‌ مَنْ يَسَّرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ‌

سؤال مهمّى كردى ولى انجام آن براى كسى كه خداوند به او توفيق دهد كار مشكلى نيست!

[1]. بحارالانوار، جلد 87، صفحه 140.