|
اسم الکتاب: ياد معاد
المؤلف: جوادی آملی، عبدالله
الجزء: ۱
الصفحة: ۱۲۷
اين ياد معاد است كه برنامه جنگ را تنظيم مى كند , پس نقش ياد قيامت تنها شب زنده دارى نيست , خونريزى ميدان جنگ هم هست . نه تنها ياد معاد انسان را منزوى و منعزل نمى كند . بلكه ياد معاد است كه برنامه هاى نبرد و خون ريختن و شهيد شدن را تبيين مى كند زيرا كه( ان الله لايضيع أجرالمحسنين ) [1] خداى متعال اجر افرادى را كه هم خوبند و هم كار خوب انجام مى دهند , ضايع نمى كند . اگر انسانى خوب باشد ولى كار مثبت نكند مشمول اين آيه نمى باشد و يا كار خوب دارد ولى آدم خوبى نيست , خداوند خريدار از چنين انسانهايى نيست , اينها در ارتباط با آسيبهايى است كه مى بينند و يا مى رسانند . نقش فقهاء در توجه دادن به ياد معاد اما مسئله مال : چون بحث در جان و مال بود( ولا ينفقون نفقة صغيرة ولا كبيرة ) 2 . هيچ نفقه يى را در اين راه خرج نمى كنند و يا مالى را صرف نمى نمايند , كم باشد و يا زياد , اما خالصانه و فقط براى خدا . ( ولا يقطعون واديا ) [2] . و هيچ بيابانى را طى نمى نمايند چه در رفتن و چه در آمدن , مگر آنكه ( الا كتب لهم ) [2] همه آنها نوشته مى شود( . ليجزيهم الله أحسن ما كانوا يعملون ) 2 . تا خدا به اينها بهترين عمل را به بهترين وجه جزا بدهد . آنگاه مى فرمايد : چنين نيست كه همه به جبهه روند , بلكه عده يى از شما بايد به مسائل اسلامى و احكام اسلامى آشنا شويد , چون اگر انقلابتان انقلاب مكتبى است بايد به مكتب آشنا بشويد . اگر همه
|
|