|
|
اسم الکتاب: ياد معاد
المؤلف: جوادی آملی، عبدالله
الجزء: ۱
الصفحة: ۱۴۲
فرمايش اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود( : بئس الزاد الى المعاد العدوان على العباد ) ( 1 ) . بدترين زاد و توشه در قيامت , ستم بر مردم است . يعنى هر چه انسان عمل مى كند اين توشه راه اوست كه به همراه مى برد . منتها ظالم , بدترين توشه را براى خود به همراه مى برد . مرحوم فيض ( ره ) نقل مى كند كه به رسول الله ( ص ) عرض كردند , اسامه كه از شاگردان حضرت بود يك متاعى را نسيه و به مدت يك ماهه خريد , حضرت وقتى اين جريان را شنيد فرمود( : ان اسامه المشترى الى شهر لطويل الامل) . او يك ماهه نسيه خريد ؟ ولى حضرت مى فرمايد كه وى يك آدم طويل الامل است , يعنى آرزوهاى طولانى دارد . از طرفى هم گفته اند كارهاى دنيا را محكم انجام بدهيد . از طرفى ديگر گفته اند آرزو در شما جايگزين نشود وگرنه راهزن شماست . وقتى به حضرت اش عرض مى كردند چرا اين قدر خضوع و خشوع داريد مى فرمود آن قدر امر سنگين و سخت است و بيرون از قدرت , كه من نمى دانم اين چشمى كه باز است با همين حال مى ميرم و يا فرصت ديگرى هست كه چشم ام را ببندم و بميرم , و اين غذايى كه در دست هست نمى دانم آيا به فرو بردن اش موفق مى شوم يا قبل از لقمه و خوردن مى ميرم . اگر مطلب چنين است و تا اين اندازه انسان ضعيف , پس چرا به روز حساب اش توجه نكند ؟ اين بود مى فرمود بايد به آن روز و به ياد آن روز
 
تمامی حقوق این سایت متعلق به مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه میباشد 
|
