خلاصه درس دوم

1 اشاره اى به درس اول و بيان تلازم نورانيت انسان با حيات طيب .

2 از ديدگاه قرآن افراد و جوامع بشرى و همچنين زندگى بدو نوع طيب و خبيث تقسيم مى شوند .

3 معيار نيل به تكامل و هدف عالى انسان , داشتن جان پاك ( ايمان ) و عمل صالح و مؤثر و مثبت مى باشد , در اين مسئله زن و مرد مساوى و برابرند , نه ذكورت شرط كمال است و نه انوثت مانع از آن چون تعليم و تربيت مال جان آدمى است .

4 اگر انسان كافر كار خوب و مثبتى انجام دهد مثلا بيمارستانى بسازد از رسيدن به حيات طيب معنوى محروم است و تنها از مزاياى وهمى و مادى آن برخوردار مى گردد . زيرا قرآن عمل انسان كافر را باطل مى داند چون اولا برخلاف نظام همگانى عالم سير مى كند و ثانيا او مرگ را نابودى و نيستى مى داند .

5 دو دسته از حيات طيب بى بهره اند 1 كسى كه جانش بى ايمان باشد اگر چه كار مثبت انجام دهد 2 كسى كه جان او ايمان دارد اما بى خاصيت و بى اثر است .

6 برخى از آثار حيات طيب عبارت است از 1 حشر با اولياء الهى 2 نداشتن غم و اندوه و بخل و حرص و عداوت و كينه و جهل و ضلالت و گمراهى 3 نداشتن وحشت و ترس 4 برخوردارى از امداد غيبى خداوند .