حروف اسم اعظم هفتاد و دو حرف است و يك حرف در نزد خداى تعالى است كه مستأثر «متفرّد» بآن در علم غيب نزد خويش است، و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم».

2- و از امام هادى (عليه السّلام) روايت مى‌كند كه فرمودند:

«اسمُ اللّهِ الاعظَمُ ثَلثَةٌ وَ سَبعُونَ حَرفاً كانَ عِندَ آصَفَ حَرفٌ واحِدٌ فَتَكَلَّمَ بِهِ فَانخَرَقَت لَهُ الأَرضُ فيما بَينَهُ وَ بَينَ سَبا فَتَناوَلَ عَرشَ بِلقيسَ حَتّى صَيَّرَهُ الى سُلَيمانَ ثُمَّ انبَسَطَت الأَرضُ فى اقَلَّ مِن طَرفَةِ عَينٍ وَ عِندَنا مِنهُ اثنانِ وَ سَبعُونَ حَرفاً وَ حَرفٌ عِندَاللهِ مَستأثَرٌ بِهِ فى عِلمِ الغَيبِ». [1]

يعنى: اسم اعظم خداوند متعال هفتاد و سه حرف است، نزد آصف يك حرف بوده كه بدان تكلم نمود، پس زمين مابين او و شهر سباء شكافته شد تا آنكه تخت بلقيس را به خدمت سليمان منتقل كرد، سپس در كمتر از چشم بهم زدن، زمين به حالت خود برگشته و گسترده شد و در نزد ما اهل بيت از اسم اعظم هفتاد و دو حرف است و يك حرف در نزد خداوند متعال مستأثر متفرد بآن در علم غيب است.

3- در زيارت آل ياسين كبيره كه از ناحيه مقدسه براى جناب ابى جعفر محمد بن عبدالله الحميرى قمى ثقه برون آمده مشتمل باين عبارتست:

«اللّهُمَّ انّى اسئَلُكَ بِاسمِكَ الَّذى خَلَقتَهُ مِن ذاتِكَ وَاستَقَرَّفيكَ فَلا يخرُجُ مِنكَ الى شَى‌ءٍ ابَداً» [2]

4- حافظ بيهقى در كتاب «الاسماء و الصفات» از عبدالله بن مسعود نقل مى‌كند كه رسول الله (صلى الله عليه و آله) فرمودند:

«مَن اصابَهُ هَمُ اوحُرنٌ فَليَقُل: اللّهُمَّ انّى عَبدُكَ وَ ابنُ عَبدِكَ وَ ابنُ امَتِكَ فِىَّ قَبضَتِكَ ناصِيَتى بَيَدِكَ عَدلٌ فِىَّ قَضاءُكَ، ماضٍ فىَّ حُكمُكَ، اسأَلُكَ بِكُلّ‌

[1]. همان، روايت 3.

[2]. در جلد 102 از طبع جديد بحار الانوار از مصباح الزائر نقل نموده و بدل «ذاتك» «ذلك» نوشته شده كه غلط است.