عشق به جهاد و شهادت، مختص زمان جنگ نيست و بسيجيان در اين زمان نيز آرزو دارند در عرصه‌هايي كه مورد رضاي خداست، جانبازي كنند، و آماده جهاد و مشتاق شهادت‌اند.

2. انس با قرآن

امير مؤمنان(عليه السلام) درباره ياران راستين خود مي‌فرمايند: قَرَءُوا الْقُرْآنَ فَأَحْكَمُوه؛[1] «قرآن را تلاوت كردند و معاني آيات را شناختند». ايشان در خطبه‌اي ديگر مي‌فرمايند: الَّذِينَ تَلَوُا الْقُرْآنَ فَأَحْكَمُوه؛[2] بسيجيان صدر اسلام كساني بودند كه با قرآن انس داشتند و آن را با تأمل و تدبر تلاوت و بدان عمل مي‌كردند. امروزه نيز اگر كسي بخواهد جزو بسيجياني باشد كه امام علي‌(عليه السلام) درباره آنان فرمود: «پدر و مادرم فداي آنان باد»، بايد با قرآن انس داشته باشد.

3ـ روزه‌داري

شيعيان و ياران وفادار امام علي(عليه السلام) اهل روزه‌اند. او در وصف آنان مي‌فرمايد: خُمْصُ الْبُطُونِ مِنَ الصِّيَام؛‌[3] «از روزه‌داري فراوان، شكمهايشان لاغر و به پشت چسبيده بود.» بنابراين بسيجي راستين

[1] نهج البلاغه، خطبه 121، ص 230.