چهارم- اين جايگزينها در پرتو جايگزينهاى گوناگونى كه در برابر فرد وجود دارد بيان مى‌شوند. و اين براى آن است كه بتوان از جايگزينها و از ويژگى گزينش كه ارزشها به واسطه آن متمايز مى‌گردند، پرده برداشت.

پنجم- اين جايگزينها يكى از اشكال بيان الزام را به خود مى‌گيرد، مانند: «بايد» يا «شايسته است» كه اين ويژگى وجوب و يا الزامى را آشكار مى‌سازد كه ارزشها رنگ آن را به خود گرفته‌اند.

ششم- وزن ارزش، متناسب با به داورى نشستن اشخاص گوناگون نزد اين ارزشها در ايستارهاى مختلف، تفاوت مى‌يابد.

هفتم- در پرتو همين امر، ارزشهاى با اهميت‌ترِ شخص در سامانه ارزشها وزنى نسبتاً بيشتر مى‌يابد و ارزشهاى كم اهميّت‌تر در اين سامانه وزنى نسبتاً كمتر را به خود اختصاص مى‌دهد [1].

- 2- خاستگاه مشروعيّت ارزش‌

به خواست خدا در يكى از فصلهاى آينده پيرامون فلسفه ارزشها ميان ذهن و موضوع‌ [2] سخن خواهيم گفت، زيرا فلاسفه اختلاف دارند كه آيا خير، خير است چون خودِ آن خير است، يا چون ما آن را چنين مى‌بينيم.

[1] - ارتقاء القيم، ص 60.

[2] - واژگان (ذهن، ذهنى) و (موضوع، موضوعى) ترجمه كلمات (الذات، الذاتى) و (الموضوع، الموضوعى) است كه در أصل عربى كتاب آمده‌است. منظور از (ذهن و ذهنى) آنچه انسان در ذهن و درون خود درباره اشيا تصوّر مى‌كند. و منظور از (موضوع و موضوعى) آنچه در خارج ذهن انسان و در واقع تحقّق يافته است مى‌باشد. معادل فرانسوى اين واژگان به ترتيب چنين است:"Sujet ,Subjectif ,Objet ,Objectif " كه محمّد على فروغى در «سير حكمت در اورپا» آنها را چنين ترجمه كرده است:

درون ذات/Sujet درون ذاتى، ذهنى/Subjectif