اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از بسيارى از گمانها بپرهيزيد، چرا كه بعضى از گمانها گناه است؛ و هرگز در كار ديگران تجسس نكنيد؛ وهيچ يك از شما ديگرى را غيبت نكند، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! بيقين همه شما از اين امر كراهت داريد؛ تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند توبه‌پذير و مهربان است. (12)

اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‌ها و قبيله‌ها قرارداديم تا يكديگر را بشناسيد؛ اينها ملاك برترى نيست، گرامى‌ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛ به يقين خداوند دانا و آگاه است. (13)

اعراب باديه‌نشين گفتند: «ايمان آورده‌ايم.» بگو: «شما ايمان نياورده‌ايد، ولى بگوييد اسلام آورده‌ايم، هنوز ايمان وارد قلوب شما نشده است؛ و اگر از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد، چيزى از پاداش كارهاى شما را فروگذار نمى‌كند، خداوند، آمرزنده و مهربان است.» (14)

مؤمنان واقعى تنهاكسانى هستند كه به خدا و پيامبرش ايمان آورده‌اند، سپس شك و ترديدى به خود راه نداده و با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ آنها راستگويانند. (15)

بگو: «آيا خدا را از ايمان خود باخبر مى‌سازيد؟! او تمام آنچه را در آسمانها و زمين است مى‌داند؛ و خداوند بر همه چيز داناست.» (16)

آنها بر تو منّت مى‌نهند كه اسلام آورده‌اند؛ بگو: «اسلام آوردن خود را بر من منّت نگذاريد، بلكه خداوند بر شما منّت مى‌نهد كه شما را به سوى ايمان هدايت كرده است، اگر در ادعاى ايمان راستگو هستيد. (17)

خداوند غيب آسمانها و زمين را مى‌داند و خدا نسبت به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست.» (18)