|
اسم الکتاب: ولايت در قرآن
المؤلف: جوادی آملی، عبدالله
الجزء: ۱
الصفحة: ۱۱۵
توحيد افعالى در آيات در سوره مباركه يونس در مقام توحيد ربوبى و در نتيجه توحيد افعالى اين چنين مى فرمايد : ( قل من يرزقكم من السماء والارض ) . [6] بگو رازق شما از آسمان و زمين كيست ؟ ممكن است عده اى بفهمند كه خدا رازق است . لذا سؤال دقيقترى را مطرح نموده مى فرمايد : ( أمن يملك السمع والابصار ) . [6] چه كسى مالك گوش و چشم هاى شماست ؟ پاسخ آن است كه خداى سبحان مالك چشم و گوش است . يعنى هم بدنه چشم و گوش و ملك ( به كسر ميم ) آنها از آن خداست و هم ملك ( به ضم ميم ) چشم و گوش در حيطه تصرف خداست . آنكه بيده الملك ( به كسر ميم ) است او مالك است و آنكه بيده الملك ( به ضم ميم ) است او ملك است . خداى سبحان هم مالك است( لله مافى السموات والارض ) [7] و هم ملك است( لله ملك السموات والارض ) . با توجه به آنچه گذشت روشن شد كه نمى توان ادعا كرد كه خداى سبحان قواى ما را خلق نمود سپس آنها را به صورت عاريه
|
|