عبوديت است , آنهم با آن معرفت و اخلاص( أبصرت فاثبت) بصير و بينا گشتى , ثابت و پايدار باش و اين حال را حفظ كن( . فقال يا رسول الله : ادع الله لى أن يرزقنى الشهادة معك) معلوم مى شود يكى از آن چيزهائى كه در آن حال ديد , فوز شهادت است( فقال : اللهم ارزق حارثة الشهادة) حضرت رسول صلى الله عليه وآله در دعا عرض كرد خدايا شهادت را روزى حارثه بفرما( . فلم يلبث الا أياما حتى بعث رسول الله - صلى الله عليه وآله وسلم - سرية فبعثه فيها فقاتل فقتل تسعة أوثمانية ثم قتل) ظاهرا اين روايت با روايت گذشته فرق دارد . در آنجا سخن از غزوه است و در اين جا سريه , بنابراين آن جوان غير از حارثة بن مالك خواهد بود مگر اينكه غزوه اعم از سريه باشد , و مراد از آن جوان هم همين حارثة بن مالك باشد .

اخلاص در سخنان معصومين عليهم السلام

به هر حال اين گونه از روايات نشان مى دهد كه يقين , انسان را به اين مقام مى رساند . روايات ديگرى را نيز مرحوم كلينى پيرامون اخلاص كه ناظر به فريضه و اصل دوم است . درباب اخلاص , [12] ذكر نموده است , در روايت اول آن باب , ( حنيفا مسلما ) به( خالصا مخلصا ليس فيه شى ء من عبادة الاوثان) تفسير شده است .

روايت دوم آن است كه رسول خدا صلى الله عليه و سلم فرمود([ : يا أيهاالناس انما هوالله والشيطان , والحق والباطل , والهدى