اعتبارى برقرار كند , بلكه نفس آن صورت را مى آفريند , و هنگاميكه آن را آفريد , آن مضاف در سايه آفرينش نفس , با نفس ارتباط برقرار مى كند .

نتيجه آنكه , اضافه بر دو قسم است : اضافه اعتبارى يا مقولى , و اضافه اشراقى . در اضافه اعتبارى اضافه تابع طرفين است و ارتباط با طرفين يكسان است , اما در اضافه اشراقى طرفين يكسان نيستند , بلكه مضاف اليه اصل است و مضاف , فرع بر اضافه است و به بركت اضافه , مضاف پيدا مى شود .

براى تقريب به ذهن مى توان مسأله خطاب را در قرآن كريم ملاحظه نمود .

اقسام خطاب در قرآن

در قرآن كريم خطاب بر دو قسم است : خطاب اعتبارى و خطاب تكوينى . خطابهاى اعتبارى , خطابهائى است كه با اوامر و نواهى تكليفى همراه است , مانند :

( يا أيهاالذين آمنوا كتب عليكم الصيام ) . [3]

يا :

( أقيموا الصلوة و آتوا الزكوة ) . [4]