مى داند , و با آنها مناجات مى كند . درباره عيساى مسيح سلام الله عليه نيز آمده است( : وجيها فى الدنيا والاخرة ومن المقربين ) . [8] درباره گروه ديگرى نيز بطور عموم آمده است كه جزء مقربين هستند .

ولايت در آيات

اينك آياتى را پيرامون ولايت , خواه در بعد اثبات و خواه در بعد سلب , مطرح مى كنيم . همچنين آياتى راجع به تقرب را بازگو خواهيم نمود .

در سوره مباركه مائده كه بسيارى از آياتش مربوط به ولايت است , پس از آنكه مسأله ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام را مطرح مى كند , آنگاه مى فرمايد :

( يا أيهاالذين آمنوا لاتتخذوا الذين اتخذوا دينكم هزوا ولعبا من الذين اوتوا الكتاب من قبلكم والكفار أولياء ) . [9]

اى مؤمنين , كسانى كه دين شما را استهزاء كرده و به بازى گرفته اند , را به عنوان ولى اتخاذ نكنيد تا از راه حق باز نمانيد . بديهى است كه معنى اين سخن آن نيست كه واقعا دو راه در عالم هست , يكى حق و ديگرى باطل . چون باطل راه نيست , بلكه بيراهه است . راه آن است كه پايان و مقصدى داشته باشد , و انسانى كه به سمت گناه حركت مى كند به بيراهه مى رود . لذا درباره اينچنين افرادى