استعدادهای انسان را بسی شگرف می‌داند - که بدان اشاره شد - و جهان انسان‌ را هیچ گاه از وجود " انسان کامل " که همه استعدادهای انسانی در او به‌ فعلیت رسیده باشد خالی نمی‌داند ، و از طرف دیگر طبق بینش این مذهب‌ عبودیت یگانه وسیله وصول به مقامات انسانی است و طی طریق عبودیت به‌ صورت کامل و تمام جز با عنایت معنوی و قافله سالاری انسان کامل که ولی و حجت خداست میسر نیست . از این رو اولیاء این مذهب گفته‌اند : « بنی الاسلام علی خمس : علی الصلوش و الزکوش و الصوم و الحج و الولایة و لم یناد بشی‌ء کما نودی بالولایة » [1] .