حجامان پوست را باندرون‌ [1] خويشتن كشد [2] زيرا كه مر هوا را بكشد [3] بمكيدن،- و هوا از پوست نتواند جدا ايستادن، الا كه چيزى اندر ميان آيد؛ پس پوست را با خويشتن كشد.

و قدحى بر هاونى بزرگ بنهند باندام‌ [4]- چنان كه چيزى اندر ميان نتواند شدن، پس قدح‌ [5] هاون را بر گيرد [6]؛ و چندين حيتلها بكنند [7] مهندسان،- و همه بر آن بنا [8] كنند كه خلا [9] نيست.

حاصل سخن اندر آن كه جايگاه چيست‌

پس جايگاه جسم نه هيولى است، و نه‌ [10] صورت، و نه بعد، و نه خلا؛ و ليكن جايگاه جسم كناره آن جسم بود- كه بوى محيط بود،- و اندر گرد وى بود، نه هر كناره، بلكه آن كناره كه اندرون‌ [11] سود بود [12] بوى ببساود [13] اين جسم مر آن جسم را؛ چنان كه سطح اندرونين‌ [14] كوزه‌

[1] تا اندرون- ه،- اندرون- د.

[2] خويش كشد- ق- ط،- خويش بكشد- ه.

[3] كشد- ن،- مر دهن هوا را بكشد كب.

[4] با اندام- ق،- نهند باندام- ل- كب.

[5] بى: قدح- كب،- قدحى- ه.

[6] بركشد- ن.

[7] حيلها بكنند- آ- ه- ط،- حيلتها كنند- كب.

[8] و همه به آن ثنا- آ،- و مدبران بنا- ه.

[9] ملا- د.

[10] بى: نه- ه.

[11] اندر آن- ن- ظ، كه كه اندرون- د.

[12] كذا فى الفسخ و ظ: بود كه.

[13] مى‌ساود- آ- ه- ط،- بساود- د- ن.

[14] اندرونى- د.- اندرون- ن.