آفرينش‌ [1] وى، و بر تفاوتى- كه واجب وى بود.

و زايش- آن بود [2] كه از جسمى بميانجى غذا و تخم- يا چيزى هم چون‌ [3] تخم هم چون وى ديگرى آيد.

و قوّت غذا ده بهمه عمر كار كند، هر چند كه بآخر عاجز [4] آيد- از تدارك كردن پالايش، كه غذا كم تواند دادن- از پالايش.

و قوت نمو- تا حدّ رسيدگى و پختگى كار كند، آنگاه بيستد [5]؛ و چون نموّ بآخر خواهد آمدن بمقدار نه بزمان‌ [6]، آنگاه قوّت توليد اندر كار آيد. [7]

پيدا كردن حال نفس حيوانى‌

و چون مزاج چنان افتد كه از نباتى معتدل‌تر بود [8] پذيراى جان‌ [9] زندگى آيد، و اين‌ [10] جان را دو قوّت بود.

يكى‌ [11] كنائى، چنانكه جان و [12] روان بدان جنباند.

[1] افزايش- م- ك- د- ن- ل- ط،- آفرينش افزايش- ق.

[2] و زايد آن بود- م،- و زايش بود- ك،- و زايش بآن بود- ل.

[3] و همچون- د- آ.

[4] بى: عاجز- ك.

[5] بايستد- د- ط- ن.

[6] بزيان- ط.

[7] بى: آيد- ه.

[8] بوند- ه،- اوفتد- كب.

[9] حال- د- ن- ط.

[10] اين دو- ل.

[11] مكر كناى- د،- مكر كناهى- ن،- يكى كناى- ق.

[12] بى: و- ه.