گفتند: آرى.

گفت: پس من شما را از عذاب سختى كه در پيش است بيم مى‌دهم.

سپس ابولهب، يكى از عموهاى پيامبر، برخاست و گفت: نابود شوى آيا به خاطر همين ما را صدا كردى؟

پيامبر بار ديگر با آنان سخن گفت و فرمود:

«اى مردم! ديده‌بان هرگز به كسان خود دروغ نمى‌گويد و اگر من دروغگو هم باشم به شما دروغ نمى‌گويم. سوگند به خدايى كه جز او معبودى نيست، من فرستاده او به سوى شما و مردم مى‌باشم. به خدا قسم، شما همانطور كه به خواب مى‌رويد خواهيد مرد و همانگونه كه از خواب بيدار مى‌شويد برانگيخته خواهيد شد و به پاسِ كردارهايتان مورد محاسبه قرار مى‌گيريد. در برابر احسانى كه كرده‌ايد، به شما احسان مى‌شود و در برابر بدى كه از شما سر زده، مجازات خواهيد شد. اين بهشت جاودان و اين جهنم ابدى است. بدانيد كه شما نخستين كسانى هستيد كه بيمشان دادم» [1].

ستيز ارزشها

امّا پاسخ قوم عرب چيزى جز جواب ابولهب نبود. آنان از پيامبر كناره گرفتند و او را مسخره كردند و به رسالتش ريشخند زدند. امّا پيامبر استوار و مقاوم و با شيوه‌هاى گوناگون دعوتش را ادامه داد تا آنكه آوازه‌

[1] - رسول الإسلام في مكّة، ص 21.