استوار و مقاوم در راه رسالت‌

پيامبر نيز از اين شكنجه‌ها و آزارها، بهره كمى نداشت. هرگاه مى‌شنيد يكى از يارانش شكنجه شده يا در راه رسالت او مورد آزار قرار گرفته، اندوهگين و متأثّر مى‌شد و چه بسا اشك از چشمانش جارى مى‌گشت. علاوه بر اين، قريش شخص پيامبر را هم مورد آزار و اذيّت خود قرار مى‌داد. ابولهب به پيامبر سنگ پرتاب مى‌كرد، و همسرش در رهگذرآن‌حضرت خار وخاشاك‌مى‌گسترد. برخى ديگر سعى مى‌كردند، خشم آن‌حضرت را شعله‌ور سازند. از اين رو وقتى به نماز مى‌ايستاد؛ محتويات شكمبه گوسفند را بر سر او مى‌ريختند و يا وقتى غذا مى‌خورد خوراك آن‌حضرت را آلوده مى‌كردند [1].

يكى از كافران سر مبارك آن‌حضرت را با كمان شكست به طورى كه خون بر چهره شريفش جارى شد. برخى ديگر ديوار خانه آن‌حضرت را به‌كثافت مى‌اندودند، وگاهى نيز كثافات را در آستانه خانه‌اش مى‌ريختند.

دهانهاى بى‌در و دروازه كفار از ناسزا و ريشخند و سخنان زننده و زشت پر بود كه هر آن، آنها را نثار پيامبر مى‌كردند.

تلاش كافران‌

پيامبر صلى الله عليه و آله با استوارى و شكيبايى تمام و صبر و تحمّلى پيامبرانه در

[1] - رسول الإسلام في مكّة، ص 28.