هجرت پيامبر بدينسان پايان يافت و خود آغازگر حيات نوينى براى مسلمانان شد. حياتى عزّتمند و گرامى براى مسلمانان، حيات دفاع از حقوقشان و جهاد با دشمنانشان، حيات گسترش و پويايى در سرتاسر جهان. در واقع هجرت پيامبر، آغاز شكل‌گيرى امّت يكتاپرست اسلامى بود. به اين دليل است كه مسلمانان هجرت پيامبر را مبدأ تاريخى- دينى خود قرار دادند، چرا كه هجرت درنظر آنان يكى از مهم‌ترين رويدادها به شمار مى‌رفت.

در مكّه هنوز گروهى از مسلمانان باقى مانده بودند كه آنان نيز پس از پشت‌سر گذاردن دشواريهاى بسيار، به رهبرى حضرت على عليه السلام به سوى مدينه هجرت كردند. قريش كه‌از طرحها وتوطئه‌هاى پيشين خود سودى نبرده بود، براى از بين بردن اسلام و مسلمانان دست به طرح نقشه‌هاى ديگر زد.

توطئه‌هاى قريش‌

نقشه‌هاى جديد آنها در دو برنامه خلاصه مى‌شد كه قريش آنها را يكى پس از ديگرى دنبال مى‌كرد.

برنامه اوّل: آنها نامه‌هايى به مردم مدينه نوشته و با اندكى تشويق و تهديد خواستار تسليم پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها شدند امّا مسلمانان اين نقشه را به ريشخند و طراحان آن را به باد مسخره گرفتند و قصيده‌اى هجوآميز به قريش نوشتند، و پس از آنكه حقيقت پيامبر و نيز انگيزه‌هاى دشمنى‌