چهار وجود براى قرآن مجيد

قرآن مجيد، داراى چهار وجود است؛ يعنى داراى چهار جلوه هستى مى‌باشد.

يك وجود قرآن، وجود كتبى قرآن است كه عبارت مى‌باشد از مجموعه سى جزء قرآن كه با قلم بر صفحه نوشته مى‌شود؛ همين قرآنى كه به فرموده شيخ صدوق، بين دو جلد، در سى جزء، در صد و بيست حزب، در شش هزار و ششصد و چند آيه، در اختيار ماست. اين قرآن، با قرآن زمان پيغمبر (ص) يك نقطه هم اختلاف ندارد. ترتيب اين قرآن همان ترتيب زمان پيغمبر (ص) مى‌باشد. آياتش هم بى‌كم و زياد، آيات زمان پيغمبر (ص) است.[1]

در يك كلمه، اگر اين گونه نبود، حجت خدا بر بندگانش كامل نبود و ناقص بود و خدا هم حجت ناقص ندارد. در همه چيز و در هر كجا، حجت پروردگار عالم، كامل، تمام و جامع است. براى اين كه به قول خود قرآن، تا فرداى قيامت، كسى به خداوند نگويد: اگر راهنمايى كرده بودى، و اگر گفته بودى، من عمل مى‌كردم. از كجا معلوم‌

[1] 1. شيخ صدوق، اعتقادات، تحقيق عصام عبدالسيد، ص.