خداى متعال در ازل كه مى‌خواست خود را نامگذارى كند، از اين سه هزار نام، اولين نامى كه براى خود انتخاب كرد، على بود: العلى العظيم.[1]

مقام قمر بنى‌هاشم (ع) از زبان حسين (ع)

يك بار ديگر آنچه گفته شد، را مرور مى‌كنيم:

1. تكريم نموديم انسان را، نه ديگران را؛

2. حمل نموديم، اين موجود را؛

3. از پاكيزه‌ها روزى داديم اين موجود را؛

4. اين انسان را بر همه موجودات برترى داديم و گفتيم كه منظور از «كثير» در آيه، معناى كل است؛

5.

[1] 1. الكافى، ج 1، ص 113، حديث، در حديثى از امام رضا 7 آورده: فَأَوَّلُ مَا اخْتَارَ لِنَفْسِهِ الْعَلِىُّ الْعَظِيمُ لِأَنَّهُ أَعْلَى الْأَشْيَاءِ كُلِّهَا.