|
اسم الکتاب: موسوعة الإمام الخميني ۲۹ (رساله توضيح المسائل)
المؤلف: الخميني، السيد روح الله
الجزء: ۱
الصفحة: ۱۰
مسأله 31- آب چشمهاى كه جارى نيست ولى طورى است كه اگر از آن بردارند باز مىجوشد، حكم آب جارى دارد؛ يعنى اگر نجاست به آن رسد تا وقتى بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است. مسأله 32- آبى كه كنار نهر، ايستاده و متصل به آب جارى است، حكم آب جارى دارد. مسأله 33- چشمهاى كه مثلًا در زمستان مىجوشد و در تابستان از جوشش مىافتد فقط وقتى كه مىجوشد حكم آب جارى دارد. مسأله 34- آب حوض حمام اگرچه كمتر از كر باشد، چنانچه به خزينهاى كه آب آن به اندازه كر است متصل باشد، مثل آب جارى است. مسأله 35- آب لولههاى حمام كه از شيرها و دوشها مىريزد اگر متصل به كر باشد مثل آب جارى است، و آب لولههاى عمارات اگر متصل به كر باشد در حكم آب كر است. مسأله 36- آبى كه روى زمين جريان دارد ولى از زمين نمىجوشد، چنانچه كمتر از كر باشد و نجاست به آن برسد نجس مىشود. اما اگر از بالا با فشار به پايين بريزد، چنانچه نجاست به پايين آن برسد بالاى آن نجس نمىشود. 4- آب باران مسأله 37- اگر به چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست يك مرتبه باران ببارد جايىكه باران به آن برسد پاك مىشود. و در فرش و لباس و مانند اينها فشار لازم نيست ولى باريدن دو سه قطره فايده ندارد، بلكه بايد طورى باشد كه بگويند باران مىآيد. مسأله 38- اگر باران به عين نجس ببارد و به جاى ديگر ترشح كند، چنانچه عين نجاست همراه آن نباشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد پاك است. پس اگر باران بر خون ببارد و ترشح كند، چنانچه ذرهاى خون در آن باشد، يا آن كه |
|