|
اسم الکتاب: موسوعة الإمام الخميني ۲۹ (رساله توضيح المسائل)
المؤلف: الخميني، السيد روح الله
الجزء: ۱
الصفحة: ۳۷
آبى كه از آن خوشه گرفته مىشود آبغوره بگويند و اثرى از شيرينى در آن نباشد و بجوشد، پاك و خوردن آن حلال است. مسأله 204- چيزى كه معلوم نيست غوره است يا انگور، اگر جوش بيايد حرام نمىشود. 6- انتقال مسأله 205- اگر خون بدن انسان يا خون حيوانى كه خون جهنده دارد؛ يعنى حيوانى كه وقتى رگ آن را ببرند خون از آن جستن مىكند، به بدن حيوانى كه خون جهنده ندارد برود و خون آن حيوان حساب شود پاك مىگردد، و اين را انتقال گويند. پس خونى كه زالو از انسان مىمكد چون خون زالو به آن گفته نمىشود و مىگويند خون انسان است نجس مىباشد. مسأله 206- اگر كسى پشهاى را كه به بدنش نشسته بكشد و نداند خونى كه از پشه بيرون آمده از او مكيده يا از خود پشه مىباشد، پاك است و همچنين است اگر بداند از او مكيده ولى جزو بدن پشه حساب شود، اما اگر فاصله بين مكيدن خون و كشتن پشه به قدرى كم باشد كه بگويند خون انسان است، يا معلوم نباشد كه مىگويند خون پشه است يا خون انسان، نجس مىباشد. 7- اسلام مسأله 207- اگر كافر شهادتين بگويد؛ يعنى بگويد: «اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ وَاشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» مسلمان مىشود و بعد از مسلمان شدن، بدن و آب دهان و بينى و عرق او پاك است. ولى اگر موقع مسلمان شدن عين نجاست به بدن او بوده، بايد برطرف كند و جاى آن را آب بكشد، ولى اگر پيش از مسلمان شدن عين نجاست برطرف شده باشد لازم نيست جاى آن را آب بكشد. |
|