مسأله 208- اگر موقعى كه كافر بوده لباس او با رطوبت به بدنش رسيده باشد و آن لباس در موقع مسلمان شدن در بدن او نباشد نجس است، بلكه اگر در بدن او هم باشد بنابر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.

مسأله 209- اگر كافر شهادتين بگويد و انسان نداند قلباً مسلمان شده يا نه، پاك است، ولى اگر بداند قلباً مسلمان نشده بنابر احتياط واجب بايد از او اجتناب كرد.

8- تَبَعيت‌

مسأله 210- تبعيت آن است كه چيز نجسى به واسطه پاك شدن چيز نجس ديگر پاك شود.

مسأله 211- اگر شراب سركه شود، ظرف آن هم تا جايى كه شراب موقع جوش آمدن به آن‌جا رسيده پاك مى‌شود، و كهنه و چيزى هم كه معمولًا روى آن مى‌گذارند اگر به آن رطوبت نجس شود، پاك مى‌گردد. بلكه اگر موقع جوشيدن، سر برود و پشت ظرف به آن آلوده شود، بعد از سركه شدن پشت ظرف هم پاك مى‌شود.

مسأله 212- تخته يا سنگى كه روى آن ميت را غسل مى‌دهند و پارچه‌اى كه با آن عورت ميت را مى‌پوشانند و دست كسى كه او را غسل مى‌دهد و همين‌طور كيسه و صابونى كه با آن شسته مى‌شود بعد از تمام شدن غسل پاك مى‌شود.

مسأله 213- كسى كه چيزى را با دست خود آب مى‌كشد اگر دست و آن چيز با هم آب كشيده شود بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم پاك مى‌شود.

مسأله 214- اگر لباس و مانند آن را با آب قليل، آب بكشند و به اندازه معمول فشار دهند تا آبى كه روى آن ريخته‌اند جدا شود، آبى كه در آن مى‌ماند پاك است.

مسأله 215- ظرف نجس را كه با آب قليل آب مى‌كشند، بعد از جدا شدن آبى كه براى پاك شدن، روى آن ريخته‌اند، قطره‌هاى آبى كه در آن مى‌ماند پاك است.