الْمَعْلُومِ». [1]

گفت: (پروردگارا! مرا تا روزى كه انسانها برانگيخته مى‌شوند مهلت ده. فرمود: تو از مهلت داده شدگانى، ولى تا روز وزمان معين.)

امكان شيطنت‌ورزى شيطان‌

شايد اين مطلب براى خيلى از افراد قابل هضم نباشد كه چگونه خدا به شيطان مجال شيطنت مى‌دهد و از سوى ديگر به انسان امر مى‌كند كه از فرامين شيطان سرپيچى كند. اين از حكمت‌هاى الهى براى ايجاد فضاى امتحان براى بشر است كه هم شيطان امكان عمل داشته باشد و هم انسان.

خداوند با دادن اختيار و قدرت به انسان و ارسال پيامبران، همواره به انسان هشدار داده و خوب و بد زندگى را به انسان گوشزد كرده است كه چشمت را باز كن و مراقب باش!

اگر قصد انسان اين باشد كه حرف شيطان را نشنيده انگارد و تحت تأثير اغواها و القائات او قرار نگيرد، خداوند تأييد مى‌كند و دست انسان را مى‌گيرد و اين از حكمت‌هاى بزرگ خداوند است. حتّى اگر انسان بعد از عزم بر ترك گناه و مخالفت با هوا، باز هم به خطا رفت، خداوند توبه‌اش را قبول مى‌كند. ولى اين امر حدّى دارد. گاه انسان به جايى مى‌رسد كه‌ «وسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ».

(... براى آنان تفاوت نمى‌كند كه آنان را (از عذاب الهى) بترسانى يا نترسانى؛ ايمان نخواهند آورد.)

در اين حال انذار پيامبر صلى الله عليه و آله براى انسان سودى نخواهد داشت. چرا؟ براى اين‌كه فرمايشات بيدارگر و بيانات نورانيى را كه خداوند از سر لطف در اختيار انسان قرار داد تا تحت تأثير ابليس قرار نگيرد، ناديده انگاشت. به‌

[1] -/ ص، 81-/ 79.