عادت خويشان او هفت روز است، بايد هفت روز را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد، و اگر كمتر است، مثلًا پنج روز است، بايد همان را حيض قرار دهد و بنابر احتياط واجب، در تفاوت بين شماره عادت آنان و هفت روز كه دو روز است كارهايى كه بر حائض حرام است ترك نمايد و كارهاى استحاضه را به‌جا آورد، و اگر عادت خويشانش بيشتر از هفت روز، مثلًا نه روز است، بايد هفت روز را حيض قرار دهد، و بنابر احتياط واجب در تفاوت بين هفت روز و عادت آنان كه دو روز است كارهايى كه بر حائض حرام است ترك كند و كارهاى استحاضه را به‌جا آورد.

و همچنين است خونى كه نشانه‌هاى حيض دارد و كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نيست؛ اگر پيش از گذشتن ده روز از خونى كه نشانه‌هاى حيض دارد دوباره خونى ببيند كه آن هم نشانه‌هاى حيض را داشته باشد، مثل آن كه پنج روز خون سرخ و نه روز خون زرد و دوباره پنج روز خون سرخ ببيند، بايد به دستور قبلى عمل نمايد.

مسأله 2- اگر مضطربه تمام خونى كه ديده يك جور باشد، بايد به عادت خويشاوندانش رجوع كند، و احتياط واجب آن است كه اگر عادت آنها از هفت روز كمتر يا زيادتر باشد در مقدار تفاوت احتياط كند بين اعمال مستحاضه و ترك كند آنچه را كه بر حائض حرام است.

ناسيه‌

مسأله 1- ناسيه؛ يعنى زنى كه عادت خود را فراموش كرده، اگر خونى بيشتر از ده روز ببيند كه چند روز آن نشانه‌هاى حيض و چند روز ديگر نشانه‌هاى استحاضه داشته باشد، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، بايد تمام آن را حيض قرار دهد و بقيه را استحاضه، و اگر كمتر از سه روز و يا بيشتر از ده روز باشد و يا پيش از گذشتن ده روز دومرتبه خونى ببيند كه آن هم نشانه حيض دارد، از اول خونى كه نشانه حيض دارد حيض قرار دهد تا هفت روز و بقيه را