مخلوط كنند، ولى بايد از آن كافور مخلوط به جاهايى كه بى‌احترامى مى‌شود، مانند سر دو انگشت بزرگ پاها، نرسانند.

مسأله 4- مستحب است كه دو چوب تر و تازه كه درازى هر يك از آن بيشتر از يك ارش و كمتر از يك وجب نباشد، از چوب خرما و اگر نباشد از سدر و اگر نباشد بيد يا انار و اگر نباشد چوب تر ديگر، همراه ميت در قبر بگذارند؛ به اين نحو كه يكى را طرف راست از چنبره گردن چسبيده به بدن و ديگرى را طرف چپ از چنبره گردن روى پيراهن و زير لفافه قرار دهند.

مسأله 5- راه رفتن از پى جنازه به آدابى كه ذكر مى‌شود از مستحبات مؤكده است:

1- موقع حمل جنازه آنهايى كه از دنبال آن مى‌روند «بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ» بگويند. 2- اين كه پياده تشييع كنند و سوار نشوند، مگر اين كه پياده رفتن مقدور نباشد. 3- جنازه ميت را بر روى شانه‌هاى خود حمل نمايند. 4- آن كه با خضوع و خشوع باشند و صاحب مصيبت پابرهنه باشد.

مسأله 6- مكروهات تشييع چند امر است كه بعضى از آنها ذكر مى‌شود:

1- خنديدن و شوخى كردن. 2- تشييع زنان اگرچه ميت زن باشد، و بهتر اين است كه زنان خصوصاً زن‌هاى جوان تشييع ننمايند. 3- به سرعت بردن جنازه. 4- آتش بردن از پى آن.

احكام نماز ميت‌

مسأله 1- واجب است نماز خواندن بر ميت مسلمان، اگرچه بچه‌اى باشد كه به شش سال رسيده باشد و پدر و مادر يا يكى از آنها مسلمان باشند.

مسأله 2- نماز ميت بايد بعد از غسل و حنوط و كفن كردن او خوانده شود؛ پس قبل از غسل و كفن كفايت نمى‌كند.