بگيرد يا غسل كند، بعض نماز در غير وقت واقع مى‌شود، بايد تيمم كند و نماز بخواند، ولى احتياطاً نمازش را قضا كند.

مسأله 11- اگر كسى براى تنگى وقت تيمم نمايد و نمازش را بخواند و بعد از نماز آبى كه داشته از دستش برود، با اين تيمم نمازهاى بعدى را نمى‌تواند بخواند.

مسأله 12- جايز است براى نماز ميت با داشتن آب، تيمم نمودن؛ چه محدث به حدث اكبر باشد در صورتى كه بترسد بر فوت نماز بر ميت، يا محدث به حدث اصغر، و همچنين تيمم كردن با داشتن آب براى خوابيدن، در صورتى كه محدث به حدث اصغر باشد و اما اگر محدث به حدث اكبر باشد تيمم را رجائاً به‌جا آورد، و همين‌طور اگر خوف فوت نماز ميت ندارد رجائاً تيمم كند.

چيزهايى كه تيمم به آنها صحيح است‌

مسأله 1- تيمم به خاك و ريگ و سنگ و كلوخ و زمين گچ و نوره قبل از پخته شدن و خاك قبر و خاكى كه براى تيمم استعمال شده است، صحيح مى‌باشد، ولى احتياط مستحبى آن است كه با خاك تيمم كنند.

مسأله 2- تيمم به سنگ معدن كه زمين بر او صدق نكند، مثل سنگ عقيق و همچنين طلا و نقره و خاكستر، جايز نيست.

مسأله 3- در صورتى كه خاك باشد، با سنگ گچ و نوره بعد از پخته شدن نمى‌شود تيمم كرد، اما جواز تيمم بر سفال خالى از قوّت نيست، ولى اگر خاك نباشد احتياط واجب آن است كه يك تيمم بر سنگ پخته شده از گچ يا نوره نمايد و يك تيمم بر غبار يا گل نمايد، و همچنين اگر فقط سنگ گچ و نوره پخته شده باشد، احتياط واجب آن است كه تيمم بر آن نمايد و نماز خوانده، و سپس اعاده يا قضاى آن را به‌جا آورد.

مسأله 4- تيمم به چيز نجس جايز نيست، اگرچه نداند نجس است يا بداند و فراموش نموده باشد.