مسأله 5- چيزى كه بر آن تيمم مى‌كنند بايد غصبى نباشد، و همچنين در مكان غصبى نبايد تيمم نمود.

مسأله 6- كسى كه در جاى غصبى حبس است مى‌تواند در آن‌جا تيمم كند، در صورتى كه محل بر زمين زدن دست‌هايش خارج از محبس باشد، و اگر محل ضرب در داخل محبس باشد خالى از اشكال نيست؛ اگرچه اقوا صحت تيمم است در هر دو صورت؛ يعنى چه تيمم بر زمين محبس شود يا خارج از محبس.

مسأله 7- اگر با خاك و يا ريگ، چيزى كه تيمم به آن جايز نيست- مانند كاه- مخلوط شده باشد، نمى‌توان با آن تيمم كرد، ولى اگر آن چيز به قدرى كم باشد كه در خاك يا ريگ از بين رفته حساب شود تيمم به آن صحيح است.

مسأله 8- اگر خاك و ريگ و سنگ و كلوخ نداشته باشد مى‌تواند به غبار لباس يا فرش و مانند اينها تيمم كند و اين در صورتى است كه نتواند با تكاندن لباس و فرش و مانند اينها غبار جمع كند و الّا بايد با تكاندن، غبار را جمع كند، و چنانچه غبار هم نباشد بايد به گل تيمم نمايد و اگر بتواند گل را خشك كند و از آن خاك تهيه نمايد بايد گل را خشك كند.

مسأله 9- مكروه است تيمم كردن به ريگ و همچنين به زمين شوره‌زار، و نيز مكروه است در زمين گود تيمم نمودن.

مسأله 10- مستحب است بعد از زدن دست‌ها بر چيزى كه به آن تيمم مى‌كند، دست‌ها را بتكاند، و همچنين از جاهاى بلند زمين، خاك تيمم را تهيه نمايد.

دستور تيمم‌

مسأله 1- در تيمم بدل از وضو چند امر واجب است: 1- نيت. 2- زدن كف دو دست با هم بر چيزى كه تيمم به آن صحيح است. 3- كشيدن كف هر دو دست به تمام پيشانى و دو طرف آن، از جايى كه موى سر مى‌رويد تا ابروها و بالاى بينى و احتياطاً بايد