الامل]( از آرزو بكاه( واجعل الموت نصب عينيك) و مرگ را نصب العين خود قرار بده( واستح من الله حق الحياء) از خدا آن چنان كه شايسته است شرم كن ( قال قلت : يا رسول الله كلنا نستحيى من الله) همه ما از خدا شرم مى كنيم( قال : ليس ذلك الحياء , ولكن الحياء من الله أن لاتنسى المقابر والبلى) شرم از خدا آن است كه قبر و پوسيدگى درقبر را فراموش نكنى( والجوف وما وعى) همچنين شكم و غذا را مورد توجه و كنترل قرار بده , (( والرأس وماحوى]( و نيز سر و انديشه ها و افكارى را كه در سر مى پرورانى , وارسى كن . بدان هر غذائى را كه در شكم خويش جاى مى دهى و هر فكرى را كه در حرم دل راه مى دهى , در مرئى و منظر خداست . قبر و پوسيدگى در قبر را نيز فراموش مكن .

آنگاه فرمود( : ومن أراد كرامة الله فليدع زينة الدنيا ) اگر كسى كرامت الهى مى طلبد , بايد زينت دنيا را رها كند( فاذا كنت كذلك أصبت ولاية الله) [12] اگر اين مراحل را طى كردى به ولايت الهى مى رسى .

همچنين در بيان ديگرى از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله آمده است كه مى فرمايد( : يا أباذر ان أهل الورع والزهد فى الدنيا هم أولياء الله حقا ) [13] آنان كه دنيا را با چشم بى رغبتى مى نگرند , أولياى الهى اند . البته زهد و ورع نشانه ولايت الهى است . هر كه ولى الله شد , أهل ورع و زهد است . نه هر كسى اهل ورع و زهد شد ,