8

اكنون كه از بحث پيرامون واقعيت تضاد در طبيعت و جهان مادى فارغ شديم لازم است نظر اسلام را نيز درباره وجود تضاد درجامعه مورد بررسى قرار دهيم.

شكى نيست كه اسلام، جامعه اى را كه در آن گروهى رفاه زده و تن پرور در كنار گروهى محروم و گرسنه و به ديگر تعبير: گروهى استثمارگر در برابر گروهى استثمار شده بسر برند، محكوم مى كند و با تمام قوا و نيرو مى كوشد طاغوت وطاغوتيان را از ميان بردارد وهر نوع ظلم واجحاف را از متن جامعه پاك سازد.

اينكه برخى مى گونيد: جامعه اسلامى، جامعه توحيدى بى طبقه است، معنى محصل و درست آن اين است كه در جامعه اسلامى، علل و عوامل تبعيض مطلقاً محكوم بوده و هيچ نوع امتياز بى جهت وبى ملاكى وجود ندارد. زيرا اين گونه تضاد، نه تنها مايه كمال نيست، بلكه موجب بدبختى جامعه انسانى است.